Μελέτη Περίπτωσης

Ολίβια, κορίτσι 10 ετών

Η Ολίβια δυσκολευόταν στις συναναστροφές με τους συνομιλήκους της. Δεν μποροούσε να συνεργαστεί μαζί τους, ήταν επιθετική και κτητική. Ζούσε με τη μαμά της, το σύντροφό της μαμάς της και τα τέσσερα αδέρφια της, όλα από διαφορετικό πατέρα.

Η Ολίβια παρακολούθησε 20 ατομικές συνεδρίες.

3η συνεδρία

Η Ολίβια συνεχίζει να μη μου μιλάει στη διάρκει της συνεδρίας, ανακατεύει τα πάντα στο χώρο και δημιουργεί ένα χάος με τα διάφορα υλικά ζωγραφικής καθρεφτίζοντας ίσως την οικογενειακή της ζωή. Δοκιμάζει τα όρια συστηματικά και είναι αρκετά επιθετική και απότομη. ΄Εφτιαξε με πηλό ένα κείκ γενεθλίων για μια από τις αδερφές της, ενώ παραδέχεται ότι τις αντιπαθεί γιατί την ενοχλούν συστηματικά. 

18η συνεδρία

Η Ολίβια είναι πιο χαλαρή και τραγουδάει καθώς ζωγραφίζει φανερώνοντας ήδη τη θετική επίδραση της θεραπείας. Έχει αρχίσει να μιλάει όλο και περισσότερο και πιο συγκεκριμένα για την οικογένειά της και συζητήσεις που κάνει με τη μαμά της. Σ'αυτή τη συνεδρία έφτιαξε τον εαυτό της σαν μια μαριονέτα χάρτινη. Φοράει φανταχτερά ρούχα, αλλά δεν έχει χέρια και ίσως νιώθει αβοήθητη. 

Η εικαστική θεραπεία δημιουργεί ένα ασφαλές περιβάλλον (χώρος και χρόνος), που δεν της προσφέρει το σπίτι. Η χαλαρωτική και δημιουργική ατμόσφαιρα τη βοηθάει να δημιουργήσει μια εικόνα για τον εαυτό της και το ποια είναι. Στο σχολείο αρχίζει να παίζει περισσότερο με τους συμμαθητές της χωρίς να δημιουργεί ιδιαίτερα προβλήματα.